De hele dag door praat ik met mijn klanten, studenten en collega’s. Dan praat ik ook nog met mijn vriend en zijn kinderen. Niet te vergeten, praat ik ook nog eens heel veel met vrienden en vriendinnen, familie en de buren. En als ik niet praat, zit ik vaak achter mijn PC te schrijven. Ook een vorm van praten dus.
Dat praten is eigenlijk gewoon het verwoorden van gedachten. Natuurlijk ook van gevoelens.
Maar hoe zou het toch zijn als we allemaal eens wat stiller worden?
Antwoord: fantastisch!
Inmiddels heb ik een stiltedag ervaren, onder begeleiding van Tijn Touber in Kasteel Gronsveld. En nu zou ik zomaar in de valkuil kunnen trappen om daar heel, heel veel over te gaan vertellen. Maar dan doe ik weer hetzelfde.
De korte versie dus.
Stil, toeschouwer van mijn eigen gedachten en gevoelens. Stil, van iedere kleine sensatie van het lichaam. Stil, plotse openbaringen, prachtige antwoorden. Het is al lang goed.
Dus lieve klanten van mij: ik ga eens wat vaker stil zijn met jullie.